Transgraniczna działalność usługowa
Konstytucja biznesu ponownie publikuje artykuł Julity Tatałaj, praktykantki w Kancelarii, studentki Wydziału Prawa i Administracji UMK. Julita zainteresowała się działalnością firm zagranicznych w Polsce i postanowiła przypomnieć podstawowe pojęcia w tym zakresie.
Transgraniczna działalność usługowa
Jedną z ustaw tworzących pięciopak tzw. Konstytucji biznesu jest ustawa o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązująca – tak jak i pozostałe z tego pakietu – od 30 kwietnia br.
Nowa ustawa nie zawiera rozwiązań rewolucyjnych, albowiem w większości opiera się na zasadach zawartych w swojej poprzedniczce. A tą poprzedniczką była stosunkowo młoda ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Celem obu tych ustaw jest implementacja dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącą usług na rynku wewnętrznym.
Naczelna zasada wynikająca z tych przepisów jest taka, że usługodawca z państwa członkowskiego może czasowo świadczyć usługi na terenie Polski bez konieczności uzyskania wpisu do KRS czy CEIDG. Warto jednak pamiętać, że mimo braku konieczności wpisu do rejestru, czasowe świadczenie usług przez usługodawcę może wiązać się z niektórymi obowiązkami tj. uzyskanie koncesji, zezwolenia, wpisu do rejestru działalności regulowanej, czy też innej formy reglamentacji, jeżeli przepisy nakładają taki obowiązek.
Kim jest usługodawca?
Jest to przedsiębiorca zagraniczny z państwa członkowskiego, który wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z obowiązującymi w tym państwie przepisami, a na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czasowo oferuje lub świadczy usługę.
Warto zwrócić uwagę na przejściowy, tymczasowy, okazjonalny charakter świadczenia usług na terytorium RP. Ocena “czasowości” podlega każdorazowo indywidualizacji przy uwzględnieniu przede wszystkim długości, częstotliwości, regularności i ciągłości świadczenia usług.
Co to jest usługa?
Jest to świadczenie wykonywane przez usługodawcę z państwa członkowskiego na własny rachunek, zwykle za wynagrodzeniem, w szczególności usługi budowlane, handlowe oraz usługi świadczone w ramach wykonywanego zawodu.
Sformułowanie “w szczególności” wskazuje na to, że mamy do czynienia z katalogiem otwartym możliwości świadczenia usług, aczkolwiek pewne zawody zostały przez ustawodawcę wyłączone spod przepisów ustawy.
Jakie zawody nie podlegają ustawie?
Katalog wyłączeń jest dość długi, wymienia między innymi zawody związane z ustawami: prawo przewozowe, prawo o notariacie, o radiofonii i telewizji, o zawodach lekarza i dentysty (z wyłączeniem świadczenia usług w zakresie kształcenia podyplomowego), o zawodach pielęgniarki i położnej (z wyłączeniem świadczenia usług w zakresie kształcenia podyplomowego), o komornikach sądowych i egzekucji.
Jakie podmioty mogą podejmować działalność usługową na terytorium RP?
- z państw członkowskich Unii Europejskiej
- z państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)
- z państw, które zawarły ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług
- z państw pozostałych na zasadzie wzajemności
Umieszczenie rozdziału dotyczącego transgranicznego świadczenia usług w ustawie o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP wydaje się zapewniać spójność, kompleksowość i integralność regulowanej materii. Jednak należy pamiętać, że nie tylko nowe ustawy przyciągają zagranicznych przedsiębiorców.
